Toernooidirecteur Frank Struijk had alle registers opengetrokken om van deze editie van de WIK DavisCup een succes te maken. De lottoballen met daarop namen van alle deelnemers verdwenen in het rad en hieruit werden de duo’s samengeteld. Een tweetal poules vormde het strijdtoneel, waarna de beste twee teams van iedere poule een ticket verdiende voor de halve finale.
In de eerste halve finale verloor het duo John Berger/Sjoerd Vendrik van het team van Tim van Weerdenburg en Ronald Verleun. De andere halve finale ging tussen torenhoog favoriet Peter Marijn/Frank Struijk en underdog Johannes Fitzer/Justus Romijn. Hierbij sneuvelde de gedoodverfde favoriet in het beslissende dubbelspel.
De finale werd uiteindelijk een thriller. Tim van Weerdenburg delfde in twee sets het onderspit tegen Johannes Fitzer. De kraker tussen Ronald Verleun en Justus Romijn was niet van een uitzonderlijk hoog niveau, maar uiteindelijk redde Ronald zijn vege lijf in de derde game. Het dubbelspel moest daarna de beslissing brengen. In een bloedstollende driesetter ging het goede spel over en weer, maar in de slotfase domineerde het team van Van Weerdenburg en Verleun zodanig dat zij uiteindelijk hun namen kunnen bijschrijven in deze prestigieuze hoofdprijs.
Op vrijdagavond 4 januari wordt in de sporthal van Kockengen de Clubkampioenschappen voor de senioren georganiseerd, waarna de nieuwe kampioen in het sportcafé gehuldigd zal worden.
Maarten Versloot uit Montfoort maakt sinds september 2011 deel uit van de hoofdmacht van WIK. Maarten speelt bij meerdere tafeltennisverenigingen en werd bij De Schans uit Montfoort op donderdag al kampioen. Een dag later verraste hij een ieder door in een zinderende finale te winnen van de uitstekend spelende Martin van Steijn.
Martin rekende in de kwartfinale knap af met Alex de Hoop en in de halve finale was Martin te sterk voor veelvoudig kampioen Frank Struijk. Maarten liet in zijn kwartfinale Ronald Verleun achter zich en ontmoette in de halve finale Jan Willem Mur, die hij in drie sets verschalkte.
Tim van Weerdenburg mocht zich ten koste van Mark Boele dit jaar subkampioen noemen en pakte hiermee de derde prijs.
Twee weken na de competitie organiseerde Frank het dubbeltoernooi voor WIK. De teams werden op sterkte ingedeeld, waarbij de sterkste speler gekoppeld werd met de speler met de laagste rating. De teams waarbij de verschillen klein waren, kwamen als sterkste uit de bus. De troostfinale werd gespeeld tussen Maarten en, maar die gingen ten onder tegen Sjoerd en Gerben.
In de finale tussen het team van Ronald en de 11-jarige Tim en het team van Hans met Mark was eerstgenoemde team favoriet. Uiteindelijk gaf de ervaring van Hans toch de doorslag en kon Hans samen met Mark de hoofdprijs uit handen van Frank in ontvangst nemen.
Met een groot deelnemersveld werd vorige week de clubkampioenschappen voor de senioren gehouden. De organisatie van dit prestigieuze toernooi ligt al jaren in handen van Frank Struijk. Het toernooi houdt rekening met de sterkte van de tegenstanders, waardoor de sterkste speler een voorgift van een aantal punten moet goedmaken om toch de partij te winnen. Hierdoor is het mogelijk dat een speler die op papier niet de sterkste is, door zeer sterk te spelen, toch kampioen kan worden. Frank Struijk leverde al in de eerste ronde zijn titel in.
De finale werd gespeeld door Mark Boele en de gedoodverfde favoriet Johannes Fitzer. Johannes gaf in de eerste set Mark duidelijk het nakijken, maar verslapte in de tweede set, waardoor Mark op 1-1 setstand kon komen. In de derde set leek er geen vuiltje aan de lucht voor Johannes, toen hij de 0-8 beginstand gelijktrok tot 11-11. Daarna steeg Mark boven zichzelf uit en trok de beslissende game met 22-20 naar zich toe. Mark mag zich door deze prestatie zich een jaar lang clubkampioen van WIK noemen.
In de verliezersronde streden Hans de Rijk en Tim van Weerdenburg om het subkampioenschap en deze werd gewonnen door Tim van Weerdenburg in twee sets. Tim won eerder dit seizoen ook al de procentenbeker van WIK door het gehele seizoen ongeslagen te blijven.
Vorige week werden de clubkampioenschappen voor de senioren gehouden. In theorie zijn hiervoor alleen Frank Struijk en Alex de Hoop titelkandidaten, maar door een handicapsysteem heeft in principe iedere speler een kans om clubkampioen te worden. Spelers met een lagere rating kregen tussen de 4 en 14 punten voor op Frank, maar Frank kon deze achterstand tijdig wegwerken. In de voorronde verloor hij nog wel van Mark Boele, maar daarna was hij heer en meester tot en met de finale tegen Wim Honkoop die voor het eerste de tweede prijs won. Tim van Weerdenburg werd derde ten koste van Mark Boele. Alex de Hoop bereikte niet de finaleronde, maar won wel de subtopperbokaal via de troostfinale tegen Justus Romijn in een aantrekkelijke en spannende driesetter, waarbij Justus zijn vijf matchpoints in rook zag opgaan.
In vier poules werd gestreden om een eerste, tweede of derde prijs en gezamenlijk voor de verenigingsbeker. Alle spelers van WIK behoorden tot de prijswinnaars. Ronald Verleun bleef ongeslagen en nam een eerste prijs in ontvangst. Wilco Fokker en Juran Hilhorst werden ieder tweede in hun klasse. Gerben Bouthoorn trof een zeer sterke poule, maar won wel de derde prijs. Door het sterke collectieve optreden werd WIK voor de vijfde keer winnaar van de verenigingsbeker. Deze begerenswaardige wisselbokaal is in omloop sinds 1993 en maakt nu definitief deel uit van de prijzenkast van WIK.
De avond ging van start met een loting die de 17 deelnemers onderverdeelde in 4 poules. Tijdens een daaropvolgende spectaculaire, emotionele poulefase werd beslist welke spelers in het winnaars- en verliezersschema terechtkwamen.
In het winnaarsschema stonden de kwartfinales vooral in het teken van onderlinge ontmoetingen tussen spelers van WIK 1 en WIK 2. de mannen van het 1e team trokken hierbij massaal aan het langste eind en verzekerden zich daarmee een groot aandeel in de komende halve finales. In de eerste halve finale bleek Martin van Steijn te sterk voor teamgenoot Alex de Hoop en op de tafel ernaast klopte Frank Struijk in een mooie wedstrijd Wim Honkoop. Frank mocht zich uiteindelijk weer een jaar clubkampioen noemen na in de finale Martin te verslaan. In het verliezersschema waren Jan Willem Mur en Mark Boele de finalisten. Na een spannende wedstrijd waarin Mark met 18-12 voorkwam in de laatste en beslissende game, was het Jan Willem die onder luid gejuich de winst greep. Frank Struijk reageerde uitgelaten: “Het is niet de eerste keer dat ik deze beker win, maar zeker wel de mooiste. Er was vooraf dusdanig veel grootspraak onderling dat deze overwinning extra zoet smaakt!”
De clubkampioenschappen gingen van start middels een viertal poules waarin werd gestreden voor een plaats in de kwartfinales. Degenen die zich hiervoor niet wisten te plaatsen mochten hun geluk nogmaals beproeven in de strijd om de titel ‘subtopper’ van WIK.
De winnaars van het pouleschema ontmoetten elkaar in de kwartfinales. In het bovenste deel van het wedstrijdschema was Jesse in de kwartfinales een maatje te groot voor Rolf en rekende Frank knap af met Gerben door een 0-14 achterstand om te zetten in winst. In de halve finale maakte Jesse vervolgens gretig gebruik van de 16-0 voorsprong die hij kreeg in het onderlinge duel met Frank. De eerste finalist was bekend. In het onderste deel van het wedstrijdschema werkte Alex de Hoop in de kwartfinales een 0-14 achterstand weg tegen Matthijs en won Hans van teamgenoot Wim. Alex plaatste zich vervolgens voor de finale door Hans te verslaan. In een verhitte strijd vochten Jesse en Alex om de felbegeerde hoogste eer. Jesse kreeg andermaal een grote voorsprong op basis van zijn ranking en hij verdedigde deze voorsprong furieus. Met vlammend aanvalsspel sprokkelde hij steeds genoeg punten bij elkaar om zich de nieuwe clubkampioen van WIK te mogen noemen. “Fantastisch gewoon! Ik kan er nog steeds niet bij met mijn hoofd, wat een avond! Een droom komt uit!” Aldus een enigszins in shock verkerende Jesse.
Zoals gezegd streden ook de verliezers nog om een leuke prijs; de subtopper bokaal. Na een lang eliminatieschema stonden Jan Willem en Tim in deze finale. Eerder op de avond vochten beiden al een onderling duel uit in de poulefase en ging Tim er met de winst vandoor. In de finale was het echter Jan Willem die revanche nam en met een fenomenale serviceontvangst en nagenoeg foutloos aanvalsspel de wedstrijd naar zich toe trok.
Na veel zwaar bevochten potten werd de finale gespeeld door Juran en Hans tegen Alex en Jesse. In een tweesetter trokken Alex en Jesse aan het langste eind en wonnen de felbegeerde beker.
Afgelopen weekend werd in Linschoten de jaarlijkse Open Montfoortse kampioenschappen gehouden. WIK had slechts zes deelnemers, maar legde wel beslag op de derde plaats in de race om de vereningsbeker. Frank Struijk deed goede zaken en werd kampioen in de sterkste klasse. Jan Willem Mur vormde een dubbel met een speler van De Schans en werd hiermee tweede. Dezelfde prestatie werd geëvenaard door het dubbel Juran Hilhorst en Justus Romijn, die voor het eerst een prijs wonnen in een officieel toernooi.