De clubkampioenschappen gingen van start middels een viertal poules waarin werd gestreden voor een plaats in de kwartfinales. Degenen die zich hiervoor niet wisten te plaatsen mochten hun geluk nogmaals beproeven in de strijd om de titel ‘subtopper’ van WIK.
De winnaars van het pouleschema ontmoetten elkaar in de kwartfinales. In het bovenste deel van het wedstrijdschema was Jesse in de kwartfinales een maatje te groot voor Rolf en rekende Frank knap af met Gerben door een 0-14 achterstand om te zetten in winst. In de halve finale maakte Jesse vervolgens gretig gebruik van de 16-0 voorsprong die hij kreeg in het onderlinge duel met Frank. De eerste finalist was bekend. In het onderste deel van het wedstrijdschema werkte Alex de Hoop in de kwartfinales een 0-14 achterstand weg tegen Matthijs en won Hans van teamgenoot Wim. Alex plaatste zich vervolgens voor de finale door Hans te verslaan. In een verhitte strijd vochten Jesse en Alex om de felbegeerde hoogste eer. Jesse kreeg andermaal een grote voorsprong op basis van zijn ranking en hij verdedigde deze voorsprong furieus. Met vlammend aanvalsspel sprokkelde hij steeds genoeg punten bij elkaar om zich de nieuwe clubkampioen van WIK te mogen noemen. “Fantastisch gewoon! Ik kan er nog steeds niet bij met mijn hoofd, wat een avond! Een droom komt uit!” Aldus een enigszins in shock verkerende Jesse.
Zoals gezegd streden ook de verliezers nog om een leuke prijs; de subtopper bokaal. Na een lang eliminatieschema stonden Jan Willem en Tim in deze finale. Eerder op de avond vochten beiden al een onderling duel uit in de poulefase en ging Tim er met de winst vandoor. In de finale was het echter Jan Willem die revanche nam en met een fenomenale serviceontvangst en nagenoeg foutloos aanvalsspel de wedstrijd naar zich toe trok.